วันพุธที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

โพชฌงค์ ๗

โพชฌงค์ ๗ (ธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้ — Bojjhaïga: enlightenment factors)

๑. สติ (ความระลึกได้ สำนึกพร้อมอยู่ ใจอยู่กับกิจ จิตอยู่กับเรื่อง — Sati: mindfulness)
๒. ธัมมวิจยะ (ความเฟ้นธรรม, ความสอดส่องสืบค้นธรรม — Dhammavicaya: truth investigation)
๓. วิริยะ (ความเพียร — Viriya: effort; energy)
๔. ปีติ (ความอิ่มใจ — Pãti: zest; rapture)
๕. ปัสสัทธิ (ความผ่อนคลายสงบเย็นกายใจ — Passaddhi: tranquillity; calmness)
๖. สมาธิ (ความมีใจตั้งมั่น จิตแน่วแน่ในอารมณ์ — Samàdhi: concentration)
๗. อุเบกขา (ความมีใจเป็นกลางเพราะเห็นตามเป็นจริง — Upekkhà: equanimity) แต่ละข้อเรียกเต็ม มี สัมโพชฌงค์ ต่อท้ายเป็น สติสัมโพชฌงค์ เป็นต้น.

ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

ไม่มีความคิดเห็น :

แสดงความคิดเห็น